öncelikle:
terör örgütü terör yaratır, işi budur. dolayısıyla kendilerine "çok ayıp ediyorsunuz, neden terör yapıyorsunuz?" demek abesle iştigal olacağı için o kısmı geçiyor, küfür ediyoruz.
sorunun köküne inersek:
sorun açık ve net şekilde erdogan ve onun izlemiş olduğu kin politikalari. halkta bir birlik duygusu, aidiyet duygusu yok. topyekün bir cevap verilemiyor teröre. dincinin ışid'e sesi çıkmıyor, üstüne bir de saldırısında ölenleri tekbir getirerek yuhluyor saygı duruşunda.
güneydoğu ayrı bir alemde. pkk da ekmeğine bakıyor, terör değil de barış olursa baştakiler ne yapacak? o baştaki adamlar için barış diye bir şey zaten yok.
burada görev düşen sadece halk olabilir. o da birlik beraberlik ile. bunu diyorum ama burada "bu günlerde birlik beraberlik olmalı, hükümeti eleştirmeyin" anlamında değil. gerçekten de eğer halkbir bütün olabilip de topyekün bir karşıtlık sergileyebilse her şey farklı olurdu. ama halk tamamen birbirinden kopuk. erdoğan da bunu körükledi ve artık bence geri dönülemez bir boyuttayız.
ben güneydoğudaki kürt ile ya da anadoludaki türk ile aramda herhangi bir duygusal kardeşlik bağı görmüyorum. belki sadece aynı dili konuşuyoruzdur. bu kişilerle aynı çatı altında olmak da istemiyorum. türkiye zaten iyiden iyiye yapay, parçalanmış bir ülkeye döndü.
ülke parçalanmadıkça bu işlerin sonu gelmeyecektir. parçalanmazsa, batıdaki laik türk her zaman anadoludaki islamcı beyinler tarafından ezilmeye mahkum bir hayat sürecektir çünkü islam başıboş bırakıldığında önüne gelen her şeyi kendisine benzetmeye çalışan bir canavar gibi. karşıtlık yok, ya islamsın ya düşman. bu şekil düşünmeyen müslümanların (tatlı su müslümanı diyoruz) da tek sebebi zamanında mustafa kemal tarafından başlarının ezilerek bu şekil düşünmek üzere beyinlerinin yıkanmasıdır. adamın gücü islamı toptan defetmeye yetmemiş malesef.
güneydoğu zaten toptan bir veba. ya kürtçüler ya da islamcı (bkz:
adıyaman). vebadan, kangrenden ne kadar çabuk kurtulunursa o kadar iyidir.
özet: türkiye parçalanmış, yapay bir ülkedir. bir birlik beraberlik, kardeşlik duygusu yoktur halkları arasında. zorla bir arada duran bir şeyi zorlamaya devam ederseniz bu sıkıntılar olur. her zaman da olacak. bunlar iyi günlerimiz.